Koken met Frank

Zoals ook het recept voor oliebollen weer uit de kast gehaald is, heb ik ook weer het recept voor appelbeignets van het stof ontdaan voor komende week.

Voor 25 appelbeignets heb je nodig:

8 zure appels (goudreinetten doen het prima)
50 gram suiker
theelepel kaneel
250 gram zelfrijzend bakmeel
mespunt zout
2 eieren
1,25 dl melk
1,25 dl bier

Boor het klokhuis uit de appels en snijdt ze in plakken van 8mm dik. Bestrooi de appelschijven met suiker en kaneel.
Voor het deeg mix je de overige vloeibare ingrediënten door het bakmeel met het zout tot een glad beslag.
Verwarm de olie waarin je de beignets gaat bakken tot 180 graden Celcius en bak hierin de beignets in ongeveer 4 minuten gaar. Het makkelijkste dompel je de appelschijven gewoon met de hand onder in het beslag en laat je ze in de olie glijden.

Uiteraard overheerlijk met poedersuiker.

Afgelopen jaar heb ik ze al eens gemaakt en dit jaar zullen ze weer op tafel verschijnen…

Voor de zelfbakkers onder ons; het recept…

Ingredienten:
500 gram bloem
3/4e theelepel zout
1,5 zakje droge gist
450 ml lauwwarme melk
1 theelepel suiker
1 ei
80 gram rozijnen
1 appel in stukjes
geraspte schil van 1 citroen

Activeer de gist door hem in een mok van de melk op te lossen met de suiker en laat het 10 minuten staan tot de melk begint te schuimen.
Meng de bloem met het zout en mix in een kuiltje de melk erdoor (eerst de gist, dan de rest) tot een glas beslag. Klop het ei erdoor en voeg de rozijnen, appel en de citroen toe. Laat het geheel ongeveer een uur rijzen op een warme tochvrije plek, waarbij je de beslagkom afdekt met een theedoek. Let hierbij op dat je kom groot genoeg is, het deeg rijst tot ongeveer 1,5 keer de originele grootte.

Verhit de olie in een pan tot 160 graden Celsius en bak hierin de oliebollen in ongeveer 8 minuten gaar. Het makkelijkste maak je bollen door één eetlepel beslag te nemen en deze met een andere lepel van de eerste lepel af te duwen. De bollen gaan vanzelf drijven en keren om als de ene kant gaar is; hier kun je bij helpen als de onderkant te zwaar is.

Als je de bollen koud wilt eten is het van belang ze op een schaal met keukenpapier af te laten koelen, anders worden ze klef.

Uiteraard eet je ze met poedersuiker.

Als variatie kun je ook nog stukjes gember en sukade toevoegen, maar dit viel hier thuis niet zo in de smaak. De appel in het recept zorgt overigens voor een neutralisatie van de vette smaak. Uiteraard blijft het een vette hap, maar zo proeft het niet meer…

Zoals eerder beloofd, tussen de tentamens door een foto recept van een heerlijke stoofpot.
Een naam durf ik het niet te geven, het is een beetje een creativiteits-mengsel geworden tussen wat recepten die ik her en der heb gelezen.

Ingredienten (een aantal vergeten op de foto te zetten):

- 2 sukadelappen (~250 gr samen)
- half doosje kastanje champignons
- 3 middelgrote uien
- 2 teentjes knoflook
- kop runderbouillon (200ml, half tablet)
- sap en schil van een halve citroen
- 1 blik gepelde tomaten
- 3 middelgrote licht-kruimige aardappels
- 3 laurier blaadjes
- scheut port

Eerst de sukadelappen in blokjes gesneden en licht aangebakken.

De tomaten intussen zeven boven de pan en de tomaten ontdoen van eventuele kroontjes en dergelijke (de euroshopper blikjes zijn duidelijk niet de best schoongemaakte).
Een fijngehakte teen knoflook toevoegen samen met de port, bouillon en laurierblaadjes.

De citroenschil boven de pan over een fijne rasp halen zodat je ongeveer 1/3e van de schil gehad hebt.

Na twee uur pruttelen op een laag vuur snijdt je de aardappelen, champignons en uien in grove blokjes.

Fruit eerst de ui in een klontje boter en bak hierbij de champignons en aardappel licht aan.

Laat het geheel nog een uurtje pruttelen zodat de zetmeel van de aardappels het vocht licht begint te binden.

Smakelijk (geg)eten!

Natuurlijk ontbraken ze er niet aan afgelopen maandag-dinsdag.

En nog een foto van iets na 12-en vanaf het balkon.

Oftewel; Gelukkig nieuwjaar!

Nooit geweten dat zelfgemaakte boterbabbelaars zo’n succes kunnen zijn.

100 gram suiker, 3 eetlepels water, 1,5 eetlepel azijn, 15 gram boter. Aan de kook brengen en door laten borrelen tot de kleur verandert (bij 150 graden). Uitgieten over een beboterd bakblik of bakpapier, af laten koelen en dan in de goede vorm snijden/knippen.

Eerder heb ik als eens een foto geblogd van stoofpeertjes.
Aangezien ik hier nog geen bereidingswijze bij had en het toch wel erg goed smaakte, heb ik gisteren nog een keer dit toetje gemaakt.

Schil de stoofpeertjes maar laat het stokje eraan zitten. Het klokhuis kun je zonder probleem laten zitten, maar schil wel de onderkant even goed zodat de harde velletjes van de bloem eraf zijn.

Halveer een kaneelstokje met een scherp mes.

Doe de stoofpeertjes samen met het halve kaneelstokje, een mespuntje gemalen kruidnagel en een scheut port (50ml) in een pan met dikke bodem. Vul af met zoveel water dat de peertjes net onder staan. De peertjes drijven in water, dus zorg er voor dat ze nèt los komen van de bodem.

Na twee uur pruttelen op een laag vuur zijn de peertjes gaar en mooi roze geworden.

Haal de peertjes voorzichtig uit het kookvocht en zet ze apart in een schaal.
Het uitlekvocht van de peertjes gooi je tussendoor terug in de pan.

Haal ook het kaneelstokje uit het vocht en kook het in tot een siroop. Dit is moeilijk in te schatten op tijd, maar een zeer goede indicator zijn de belletjes op het vocht. Als deze schuim beginnen te vormen is het een siroop geworden.

Voeg nu 4 eetlepels port toe en kook het nog eventjes door. Laat de siroop licht afkoelen en serveer het samen met een bolletje kaneelijs.

Wederom zeer geslaag!

Zo voor de kerst vandaag een restjesdag.

Gevonden:
1 winterpeen
1 braeburn appel
1 citroen

De worel op de fijne rast in een schaal geraspt, de appel op de grove en samen in een kom gemengd.
Hierboven op de fijne rasp de citroenschil over de rasp gehaald. Dit met mate zodat voornamelijk de olie uit de schil vrijkomt. Snijdt de citroen door en knijp van een halve citroen de helft van het sap uit.

Simpel, snel en erg lekker…

Voor de verandering eens geen foto.

… maar dan wel vegetarisch; paddestoelen kroketten.

Nodig:
200 gram champignons in stukjes gesneden
1 ui gesnipperd
70 gram boter (+ extra klontje)
7 eetlepels bloem
2,5 dl bospaddestoelen bouillon
1 eetlepel gehakte bieslook
150 gram paneermeel
3 eieren
1 eetlepel rozemarijn (grof gebroken gedroogd)
1 eetlepel basilicum (gedroogd)
zout
peper

Bak de champignons en ui samen met wat zout en peper in een klontje boter totdat de champignons vocht af beginnen te geven. Laat dit in een zeef boven een bakje afkoelen en doe het lekvocht bij de bouillon.

Smelt de boter in een pan en voeg als deze borrelt 4 eetlepels bloem toe, blijf vanaf nu continu roeren.

Zodra de roux licht begint te verkleuren voeg je beetje bij beetje de bouillon toe.

Let bij het laatste beetje op dat de roux niet te dun wordt, het moet een stoperige dikke ragout worden.

Roer hier op het laatst de champignons en ui doorheen samen met de bieslook en laat dit zo’n 2 uur afkoelen in de koelkast.

Bereid je paneer-mogelijkheden voor in drie stappen; een bord met 3 eetlepels bloem, een bord met 3 geklutste eieren en als laatste een bord met paneermeel, basilicum en rozemarijn.

Maak van de afgekoelde en opgestijfde vulling 10 gelijke porties (8 leverde in mijn geval iets te dikke kroketten op). Rol hier met vochtige handen kroketjes van.

Paneer de kroketten in 5 stappen; bloem, ei, paneermeel, ei, paneermeel. Laat na het paneren de kroketten nog zo’n uur opstijven in de koelkast.

Bak de kroketten in ongeveer 2 minuten krokant bij 170 graden.
Hier heb ik zelf wat moeite gehad met de tijd en temperatuur, maar dit werd voornamelijk veroorzaakt doordat ik 8 porties had en geen 10.

Het resultaat is verrassend en erg smakelijk; de uitgesproken vulling met het kruidenkorstje gaven een geweldig resultaat. Mijn ouders hebben na -tig jaar weer eens een kroket gegeten als vegetariers.

Aangezien 5 kilo aardappels maar 30% duurder was dan 1 kilotje, heb ik afgelopen week maar zo’n zak gekocht met de gedachte ook eens zelf frites te gaan bakken.

Met een beetje hulp van Cook & Chemist over de temperatuur en wetenschap achter het bakken van de goudgele patatten ben ik aan de slag gegaan.

Benodigdheden:
1 kg aardappels, geschild:

friteuse (liefst met zonnebloemolie)
thermometer
hoop keukenpapier
theedoek
zout

Na de aardappels geschild en gesneden te hebben(6 à 8mm) deze afgespoeld in de gootsteen om kapotgesneden zetmeel af te spoelen.

De aardappels goed afgedroogd in een theedoek.

De frituur opgewarmd tot 145 à 150 graden en hierin de friet in drie porties voorgebakken in 4 minuten per portie.

Zoals je kunt zien daalt de temperatuur behoorlijk (bij mij niet lager dan 125 graden), maar na zo’n 3 minuten is de frituur weer op warmte.

De voorgebakken frietjes op keukenpapier uit laten lekken en af laten koelen tot ongeveer kamertemperatuur.

De friteuse opgewarmd naar 190 graden en hierin de frietjes wederom in drie porties in 3 à 4 minuten krokant en goudbruin gebakken.

Fabian heeft me geboden mijn moeder op te bellen om mijn excuses aan te bieden vanwege het feit dat ik nóg lekkerdere frietjes kan bakken.

Maar wel verdomd lekker!